Belijden betekent letterlijk ‘het zelfde zeggen’. In feite zeggen de geloofsbelijdenissen na wat God in Zijn Woord, de Bijbel, heeft gezegd. De belijdenissen zijn dus een weergave van de inhoud van de Bijbel. Vanaf het begin van de christelijke kerk is er nagedacht over de boodschap van de Bijbel. In de loop van de eeuwen heeft dit regelmatig geleid tot onderlinge onenigheid over de juiste uitleg van de Bijbel. Na of tijdens zo’n periode van meningsverschillen had men de behoefte om zwart op wit vast te leggen wat men als juiste uitleg hanteerde. Zo hebben kerken zich op verschillende punten uitgesproken en ontstonden de zogenaamde geloofsbelijdenissen.

Zes belijdenissen nog steeds in gebruik
De Gereformeerde kerk in Nederland kent zes documenten waarin is vastgelegd wat we geloven. Drie belijdenissen zijn ontstaan in de eerste eeuwen na Christus. Veel kerken over de hele wereld hebben één of meerdere van deze documenten overgenomen:
• de Apostolische Geloofsbelijdenis, ook wel Twaalf Artikelen van het geloof genoemd; ontstaan omstreeks 500 na Christus
• de Geloofsbelijdenis van Nicea, opgesteld door het concilie van Nicea, ontstaan in 350 na Christus
• de Geloofsbelijdenis van Athanasius, ontstaan tussen 435 en 500 na Christus.

Verder zijn drie belijdenissen tijdens de 16e eeuw in West-Europa ontstaan:
• de Nederlandse Geloofsbelijdenis
• de Heidelbergse Cathechismis
• de Dortse leerregels(uitspraken van de Synode van Dordrecht)

Drie formulieren van eenheid In de 16e eeuw was de Rooms-Katholieke kerk de godsdienst! Door onder meer het werk van Maarten Luther en Johannes Calvijn kwam er een omvangrijke beweging op gang die de reformatie (hervorming) genoemd wordt. Zij wilden een terugkeer naar de Bijbel en belijdenissen binnen de Rooms-Katholieke kerk. Dit riep veel weerstand op en daardoor ontstonden er naast de Rooms-Katholieke kerk nieuwe kerken: de protestantse kerken. Uit deze protestantse kerken vormden zich de Gereformeerde kerken. In Nederland verbonden de Gereformeerde kerken zich aan elkaar op basis van de laatste drie belijdenissen. Vandaar dat deze geloofsbelijdenissen ook wel de ‘drie formulieren van eenheid’ worden genoemd.